YANLIŞ

 Sana dünyaları vadedebilir miyim bilmiyorum

Oysaki ben gören gözler arkasındaki âmâ bir sineyim

Sana veririm desem de dünyaları kucaklayabilir miyim bilmiyorum

Oysa ben kainatın içinde bir nokta tanesiyim

Anlaşılan ben yanlışım

Gözlerin feri söndüğünde bu limanda

Yalnızlığın şerbetini hissettiğinde dimağında

Kalabalıklar içinde fırtınada kaldığında

Anladım ki ben yanlışım

Oysaki kimdim ben bana verilen bir zerre

Beni yaratan varken dünyaları kimden istemiştim

Lisanım düğümlenip kitlendiğimde her bir yalvarışımda

Anladımki ben yanlış bir yalnızım

Dünyaları çok sevip vereni unuttuğumda

Nice hayallerde sonum olan bir sonsuzu soluduğumda

Sonsuz zannettiğim benim sonum olduğunda

Anladımki Rabbi düşünemeyecek, hissedemeyecek kadar şanssızım

Sende beni anla olur mu

Ben yanlışım yanlış ben

Çünkü ben mevla dışında herşeyde aşkı aradım

Ben bensizim çünkü benim ondaydı yüreğim sızladığında anladım

Anladım ki aşk yalnızca onu arar onu ister

Ruhum sıkılınca anladım...

NURŞEN ERDEM