BİR HARFİN GÖLGESİNDE

 Gönlüm daraldı savruk kelimelerin gölgesinden. Daraldı ve bir harfin dizlerine yaslandı biteviye. Savrulmadan, elif gibi... 

Bir bir geri kalırken İblis'in ayartmalarından kalpler, Bir harf bazen bir sığınak, bir liman olur kalbime. Bir liman olur belimi büken yükün ağırlığına.

Tufanlar koparken kalbinde dünyanın,                 Ben yüreğimi sessiz bir harfin gizemine teslim ettim.         Bir sırrın dirilten ufkuna.                                        Bir ayetin devrim yaratan gücüne.                       Aşkın en onulmaz yanına.                                       Ya da Mecnun'un bakışlarına.

"Aşktır hamı pişen" der büyüklerimiz.              Sebattır, adanmaktır, beklemektir…                     Talip olmaktır imkânsıza.                               Avuçlarını göğe kaldırarak "Kün Fe Yekün"e teslimiyettir,      En onulmaz isteklerinde bile.                         Anlamsız bakışlarda bile.

Ve sözü alır Şair, "Ben ki saçına çokça aklar berkitilmiş bir Semud'um Ağlamak için başına uygun duvarlar arayan."     Sözünü olabilecek her şeyden sakınarak,          Teslim etmek için bir harfin (d)izine

SALİH ESKİTAŞ